کسی می آید از آن سوی این دیوارها، فردا
که با خود می برد ما را به سروقت هدا فردا

کسی که وارث اندوه انسان است از دیروز
و بیرون خواهد آمد از محاق انزوا فردا

برون می آورد خشمش به تسخیر رجز خوانان
دوباره ذوالفقاری از نیام مرتضی فردا

یقین در نای او آوای ابراهیم خواهد بود :
که این بتهای بی حاصل نمی مانند فردا

اگر امروز جولانگاه جبر و ناجوانمردیست
جهان، را سر به سر فریاد می گیرد فرا فردا

شبار چه گاه بیداد سیاهی هاست اما نه!
مجالش رو به پایان است با خورشید با فردا

 

                                       

نوشته شده در یکشنبه 89 بهمن 17ساعت ساعت 7:37 عصر توسط کارگزار آرمان شهر مهدوی| نظر بدهید