وقتیکه خود را بیچاره و درمانده می بینی آن وقت است که تازه می فهمی چقدر دوستت دارد و آن وقت است عشق و محبت او را درک می کنی وقتی که دستانت را همراه دیگران برایش دراز می کنی و زمزمه می کنی  که ببین چقدر بیچاره ام  و از او می پرسی که چه کسی این دستان رامی گیرد

 

پنجره کوچکی بر روی دیوار اتاقم هر شب من را به یاد تو می اندازد از کودکی هر گاه به این پنجره نگاه می کردم حس می کردم که تو مرا از درون آن پنجره می بینی اما من اشتباه می کردم تو همیشه مرا نظاره می کنی حتی اگر تمام پنچره های دنیا بسته باشد ...

نوشته شده در شنبه 89 بهمن 16ساعت ساعت 10:26 عصر توسط کارگزار آرمان شهر مهدوی| نظر بدهید